Çocukken mahalle aralarında oynanan misketler gibi, yuvarlanıp gidiyoruz hayatın içinde. Çocuklar her gün yeniden başlıyorlar aynı oyuna.
Misketi ıskalayınca, sıranın yeniden kendilerine gelmesini bekliyorlar. Tekrar sıranın geleceğini ve misketi vurmak için bir fırsatları daha olacağını biliyorlar.
İşte tam burada kocaman bir fark çıkıyor ortaya:
Misketi ıskalamak kadar kolay değil hayatı ıskalamak!
Söylenmeyen sözler,saklanan tebessümler, kalbe kilitlenen sevgiler, özür dilemeyen diller,

Hayatimizi belirleyen sey, yasadigimiz olaylar degil; o olaylara yaptigimiz yorumlardir. Herkesin baktigi ayni dünyadir aslinda ama gördükleri gözlüklerinin rengine ve temizligine göre degisir.

•••

Iki insan. Biri dogru sözlü ama kirici, digeri yalanci ama tatli dilli. Bunlari “biri kirici, digeri yalanci” diye de tarif edebilirsiniz, “biri dogrucu, digeri tatli dilli” diye de. Ayni seyleri farkli görmeye bir örnek.

•••

Bu dünya sinav yeridir. Sinavdaki kisinin mutlulugu, sorular

Ruhumun ateş denizlerinde ılık nefesinle serinledim

Senin mübarek ökçelerinde yükselerek arşa değdi başım

Gafilliğimin intiharı, basiretimi doğuran gül yüzlü ana…

Günahlarıma emsalsiz panzehir, sevaplarımın bereketi

Secdede miracı olursun her kulun, alınların busesi değer sana

Gece yarısı zifiri karanlıklarımın nurlu şamdanı

Göz göz olup paralanmış yürek yaralarıma merhemsin sen

Cemre diye düşers

Kafam karışık yürüyordum caddede. Yakınlarda hayata dair okuduklarımla bugün dinlediğim insan hikâyeleri, bir önceki gün de, Julie'nin yaşadıkları ve söyledikleri kafamı karıştırmıştı.

Yürüyordum ve konuşuyordum. Kendimle. Kimsecikler duymuyordu sesimi diyemem. Ben dinliyordum kendimi. Yalnız sayılmazdım.

Hayatın, şu kâinatın en ehemmiyetli gayesi olduğunu okumuştum. En büyük neticesiydi h

Seni izliyorum. Bugüne kadar hep mutlu olmaya çalıştın. Bunun içindi bütün çabaların. Hep onu bir yerlerde aradın ve onu aradıkça yaşamdan uzaklaştın!


[color=#FFD700][align=center][b]Oysa mutsuzluk da bir yaşamdır. Yaşamın içindedir. Onu kabul etmemekle yaşamdan ayrı kılıyorsun. Onu yaşamdan ayrı kılmak; yaşamı kabullenmemek demektir.

İsyan e

DÜŞÜNMEK, ama MANTIKLICA

KIZMAK, ama KEYİFLE

ŞAKALAŞMAK, ama KIRMADAN

GÜLMEK, ama TEBESSÜMLE DOLU DOLU

PAYLAŞMAK, ama BÜYÜK HAZ DUYARAK

HİSSETMEK, ama TA İÇİMİZDE

ANLAYIŞ, ama HİÇ ESİRGEMEDEN

DOSTLUK, ama EN GÜZELİNDEN

DAHA DA GÜZELİ, DÖNÜP GERİYE BAKMAK AMA

ONURLA...



Alıntı

[align=center]




[img]http://img184.imageshack.us/img184/6936/97f692e94c3af8498542071rr9.g

[align=center][b]


Ey yolcu dur ve hayata bak!


Önemli olan bu hayatı doğru yaşamak bütün doğurlar tek doğru içinde. bence hayat yaşadığın rutin olayların tekararıdır.ve siz istemesenizde yaşamak zorunda olduğunuz karanlık gecelerdir..Bu hayat oyun gibi ama oynamasını bileceksin bugün olan yarın yok.Hayata dair her kımıltıda sen, önüne çıkan koca bir duvar gibi kendine çarpıyorsun. Kendine dön, geride kalma, kendini takip etmey

[color=#FFA500][b]Hayata sımsıkı sarılmak usanmadan,
Bir dayanak arayıp bulmak...
Sağlam olmalı dayanağın seni ayakta tutacak,
Seni hayata bağlayacak...
Koparıp alacak kederin içinden,
Hüzün kapılarını kapatıp, sevinç kapılarını aralayacak!
Gülümseme yaratacak yüzünde sıcacık içten,
Engin dalgalara direnecek….
Çaresizliğine çare, ümitsizliğine ümit olacak!
Güneş gibi içini ısıtacak sımsıcak ,
Nisandan kalma yağmurlarla yı

Kızılderililer atlarıyla bir yerden başka bir yere giderken ara sıra durup hep birlikte yere iner ve otururlarmış. Sebep olarak da “ruhlarımızın yaratılışı bu kadar hıza alışık değil, biraz soluklanalım da ruhlarımız bize yetişsin” derlermiş.

Yine Üstün Dökmen Hocam bir seminerinde yaşlılıkta yaşanan pişmanlıkları şu sözleri ile çok güzel özetliyor; “insan gençlikte bir merdiven bulup sadece kendi doğrularının peşinde koşarak, geleceği düşünmeden herhangi bir duvara merdivenini dayıyor, soluk